وضعیت زبان فارسی در تایلند
معرفی کشور تایلند:
نام رسمی پادشاهی تایلند و نام پیشین سیام، کشوری در شبهجزیره هندوچین واقع در جنوب شرقی آسیاست. تایلند از شمال غربی و غرب با میانمار و از شمال شرقی و شرق با لائوس و از جنوب شرقی با کامبوج و از جنوب با مالزی همسایه است.
سواحل خلیج تایلند و دریای آندامان تایلند را به قطب گردشگری جهان بدل کردهاست. زبان رسمی کشور تایلندی، پایتخت و همچنین پرجمعیتترین شهر آن بانکوک و مذهب حدود ۹۵ درصد مردم بودایی است. نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land میباشد که به معنای سرزمین مردمان آزاد یا همان قوم تایی است. جمعیت این کشور ۶۹٬۷۷۸٬۰۰۰ نفر است.
تایلند از سال ۱۹۳۲ یک کشور مشروطه سلطنتی است که طبق قانون اساسی قدرت سیاسی در دست نخستوزیر و پارلمان کشور است. پادشاه رئیس حکومت است و «جایگاهی درخور احترام و عبادت» دارد. در تایلند، مقام سلطنت از محبوبیت و حتی «قداست ویژهای» در میان اکثریت مردم برخوردار است.
تاریخچه زبان فارسی :
در مورد تأثیر زبان فارسی بر زبان و ادبیات آسیای جنوب شرقی ، بر اساس تحقیق آقای دکتر اسماعیل مارسینکوفسکی استاد دانشگاه بینالمللی اسلامی مالزی که تحت عنوان "از اصفهان تا آیوتایا" در ماه مارس 2004 چاپ شده است، به دنبال پیدایش هستههای سیاسی که در پی شکلگیری تمدن اسلامی بخصوص پس از یورش ترکها و مغولها در قرون 10 تا 13 میلادی به وجود آمدند، زبان عربی که در همه جا معمول بود جای خود را به زبان فارسی داد. زبان فارسی از آن پس همچون یک گویش مختلط و به عنوان پیش برنده تمدن اسلامی در ایران، آناتولی، آسیای مرکزی و شبه قاره هند همه گیر شد.در نتیجه، حدود زبان عربی که دیگر برای مردم عادی قابل فهم نبود در حد نماز و مناجاتها باقی ماند. تأثیر زبان فارسی در مسلمان کردن مردم شبه قاره هند از نمونههای بارز است . از دیگر موارد تأثیر زبان فارسی میتوان به مبادلات فرهنگی خاورمیانه و بالاخص ایران با منطقه آسیای جنوب شرقی در قبل از اسلام، یعنی دوره ساسانی، نام برد. بر اساس تحقیق آقای مارسینکو فسکس،نفوذ ایرانیان حتی در لغات زبانهای مالایی و تایلندی از قرن 16 قابل تشخیص است.در زبان تایلندی کلماتی که دارای ریشه فارسی هستند وجود دارند. کلماتی همچون درک کلاپ (مثل گلاب) به معنی گل رز که از ریشه فارسی گرفته شدهاند. علاوه بر این، در کلمات کلم پلی (گل کلم) و کلم درک (کلم) ریشه فارسی کلم وجود دارد. "کلم درک" در زبان تایلندی دقیقاً معادل کلمه فارسی گل کلم است. اصطلاح تایلندی برای کلمه خالص نیز دارای ریشه فارسی «ناب» است. ولی یکی از مهمترین کلمات عاریتی فارسی در زبان تایلندی اصطلاح فارنگ(فرنگ)است که به اروپاییان اطلاق میشود .کلمهای که برای هر جهانگردی که چند روزی در تایلند اقامت کند آشنا است. ریشه این کلمه به زمان جنگهای بین اعراب و دشمنان خارجی (فرنگیش ) بر میگردد. بدون شک، تاریخ ورود این کلمات فارسی را باید در زمانی جستوجو کرد که گروه موفقی از تجار فارسی زبان از قرن 16 به این طرف در آیوتایا پایتخت آن زمان سیام سکونت داشتند. دکتر اسماعیل مارسینکوفسکی در کتاب "از اصفهان تا آیوتایا " معتقد است که مهاجران ایرانی نقش بسیار مهمی در سیام قرن هفده ایفا کردند. به خصوص در زمان شاه نارای که از 1656-1688 تاج سلطنت را بر سرداشت ایرانیان دارای مقامات عالی رتبه درباری و مقامات محلی بودند.اوج فعالیت ایرانیان در تایلند زمانی بود که دولتهای صفوی و سیام در نیمه دوم قرن هفده به تبادل مقامات سفارتخانهای پرداختند. آخرین آن هم البته هیاتی بود که از طرف شاه صفوی منشی آن هیات، ابن محمد ابراهیم، گزارش آن سفر را در کتابی به نام کشتی سلیمان گردآورده است.
مراکز، مدارس و کرسی های آموزش زبان و ادبیات فارسی:
نمایندگی بنیاد سعدی در کشور تایلند: رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در بانکوک
• مراکز دانشگاهی:
1) دانشگاه Chulalongkorn
2) دانشگاه Mahidol
3) دانشگاه Chiang Mai
• مشاهیر ادبی:
-شیخ احمد قمی
-دکتر ظفر اقبال
