آسیب‌شناسی آموزش زبان فارسی در بنگلادش

۰۷ اردیبهشت ۱۳۹۵ | ۲۰:۰۷ کد : ۴۷۷ رویدادهای پیش رو
تعداد بازدید:۶۸۲
رایزنی فرهنگی ایران نمایندگی بنیاد سعدی در بنگلادش با حضور استادان بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه داکا، به آسیب‌شناسی و بررسی آموزش زبان فارسی در این کشور پرداخت.
آسیب‌شناسی آموزش زبان فارسی در بنگلادش

به گزارش روابط عمومی بنیاد سعدی، به منظور واکاوی و آسیب‌شناسی مشکلات آموزش زبان فارسی در دانشگاه‌های بنگلادش، رایزنی فرهنگی ایران و نمایندگی بنیاد سعدی در این کشور، با دعوت از 10 استاد شاغل در دانشگاه داکا و یک استاد در مؤسسه زبان‌های نوین، نشستی تخصصی برگزار کرد.

عبدالصبورخان، استاد و رییس گروه زبان فارسی دانشگاه داکا، سیف‌الاسلام خان، استاد و عضو گروه، طارق سراجی، استاد و عضو گروه، محسن‌الدین میان، استاد و عضو گروه، عارف‌بالله، دانشیار و عضو گروه، ابوالکلام سرکار، دانشیار و عضو گروه، احسن الهادی، استادیار و عضو گروه و مهدی حسن، مربی و عضو گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه داکا، از جمله شرکت‌کنندگان در این نشست بودند.

سید موسی حسینی، رایزن فرهنگی کشورمان و نماینده بنیاد سعدی در سخنان آغازین خود در این نشست، به بیان هدف و چرایی برگزاری این نشست پرداخت و در بخشی از سخنانش گفت: آسیب‌شناسی از مشکلات آموزشی دانشجویان زبان فارسی در دانشگاه‌های بنگلادش و شناخت علل آن و ارایه راهکار و راه‌حل، از مسایل مهمی است که رایزنی فرهنگی ایران بر اساس وظیفه‌ای که برعهده دارد، آن را در دستور کار خود قرار داده است.

نماینده بنیاد سعدی افزود: بدون تردید، مشکلات آموزشی زبان فارسی ریشه در عوامل مختلف دارد. برخی از آنها به دانشگاه کشور میزبان و خود گروه زبان فارسی، برخی به رایزنی فرهنگی ایران و دیگر نهادهای ایرانی مسئول در بنگلادش و برخی به داخل ایران به عنوان خاستگاه زبان فارسی و نهاد های مرتبط با آن ارتباط پیدا می‌کند.

رایزن فرهنگی کشورمان ادامه داد: از شما استادان که از نزدیک با دانشجویان کار می‌کنید و زبان فارسی را آموزش می‌دهید، انتظار داریم تا نظر خود را درباره موضوع جلسه بیان کنید؛ زیرا هدف از این جلسه بیان مشکلات، انتقادات سازنده و ارایه راه‌حل از زبان شماست.

در ادامه نیز استادان بنگلادشی زبان فارسی، نظرها و پیشنهادات خود را درباره موضوع جلسه بیان کردند. استفاده از قالب سنتی آموزش و تدریس استادان، تجدیدنظر در شیوه آموزش، متون آموزشی، سیلابس‌های درسی، نحوه طرح سؤال و آزمون گرفتن از دانشجویان، نبود کتاب و متون آموزشی و کمک آموزشی متناسب با رویکرد آموزشی، تکیه بسیار استادان به متون نثر و نظم در آموزش به جای پرداختن به شیوه‌های جدید آموزش زبان، نبود برنامه بین استادان در زمینه انتقال تجارب در شیوه‌های آموزشی و هماهنگ‌سازی آن با یکدیگر، یکطرفه بودن آموزش، ترمی شدن درس‌ها به جای آموزش سالیانه، ضعف مهارت علمی برخی از استادان، فقدان لابراتوار آموزش زبان و دیگر ابزار کمک‌آموزشی و غیره از جمله آسیب‌های آموزش زبان و ادبیات فارسی در بنگلادش است که توسط اساتید بنگلادشی در این نشست مطرح شدند.

 

پایان خبر///


نظر شما :