جایگاه آموزش مجازی زبان فارسی در دانشگاه سلجوق ترکیه از زبان دکتر علی تمیزال

آموزش برخط زبان فارسی کیفیت گفت‌و‌گو در درس‌ها را دارا نیست، چرا که هدف از گفت‌وگو کردن دانشجویان سنجش دایرۀ واژگان و مهارت آنها در ساخت جملات سالم در خصوص یک موضوع است.

به گزارش روابط عمومی بنیاد سعدی، وبینار بین‌المللی «پیامدهای شیوع بیماری کرونا بر آموزش و گسترش زبان فارسی در جهان» به همت بنیاد سعدی با همکاری دانشگاه علامه طباطبایی سه‌شنبه و چهارشنبه ۲۵ و ۲۶ آذر برگزار شد. در این وبینار استادانی از ترکیه، گرجستان، پاکستان، هندوستان، صربستان، قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، آذربایجان، لبنان، تونس، کنیا، اسپانیا، بنگلادش، یمن، روسیه، عمان، مصر و عراق به بیان دیدگاه‌های خود پرداختند.

در ادامه بخشی از سخنان دکتر علی تمیزال، مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات در دانشگاه سلجوق قونیه ترکیه را می‌خوانید؛

ابتدا باید از اینجا شروع کنم که از چه زمانی در دانشگاه‌های ترکیه تدریس زبان و ادبیات فارسی شروع شده است. ما از دیرینه و حدود ۱۰۰۰ سال است که با زبان فارسی آشنا هستیم. در دوره عثمانی، ما در مدرسه‌‌ها بیشتر از زبان فارسی استفاده کردیم. در دوره مدرن یا قرن بیستم هم در دانشگاه‌های ترکیه، به‌ویژه بعد از جنگ جهانی دوم و با مهاجرت استادهای آلمان، در دانشگاه استانبول رشته زبان و ادبیات شرقی برپا شد، که در آن کرسی زبان و ادبیات فارسی هم وجود داشت.

امروزه در ۶ دانشگاه استانبول، آنکارا، آتاتورک، سلجوق و… گروه زبان و ادبیات فارسی وجود دارد که در مورد آموزش زبان فارسی فعال هستند و ترکیه در تدریس زبان فارسی سابقه دیرینه دارد.

اگرچه دنیای پیش رو الکترونیکی و روند رو به رشد آن نشانه تحول بزرگی در آینده نزدیک است، اما شیوع کرونا موجب شد که این تحول در عرصه‌های مختلف زندگی ما را زودهنگام‌تر از پیش‌بینی‌ها تحت سیطره خود درآورد و در حال حاضر فناوری آموزشی به گونه‌ای است که چاره‌ای جز همراهی با آن نداریم.
در ادامه باید بگویم آموزش زبان فارسی از راه استادان دانشگاه سلجوق در فضای مجازی به دلیل فقدان باند و سایت آموزش از راه دور به صورت غیرمستقیم و آفلاین است، چون ارتباطی بین دانشجو و استاد نیست و انشالله از ترم آینده هم برخط و هم آفلاین یعنی مستقیم و غیرمستقیم است. در تدریس به شکل غیرمستقیم ارتباطی بین دانشجو و استاد نیست و همین باعث می‌شود در مهارت‌هایی مانند گفتن و خواندن که به هم وابسته‌اند شاهد پیشرفت کمتری باشیم.‌‌‌‌‌‌‌
صحبت نکردن و نخواندن متون مقابل دیگر دانشجویان باعث می‌شود فهم آنان از اصل عمل یکدیگر کاهش یابد و به نوعی موجب افزایش حس انزواطلبی و کاهش اعتماد در بسیاری از دانشجویان می‌شود؛ بنابراین، بهتر است بهتر است دانشجویان از مزایای کار گروهی بهره مند شوند و وجود همزمان کلاس‌های برخط (آنلاین) و غیر برخط آفلاین) در کنار هم ضروری به نظر می‌رسد.
خواندن کتاب‌های زبان فارسی با صدای بلند که باعث می‌شود هم زبان در تلفظ و هم مهارت شنیداری تقویت شود. ساخت بروشورهای توصیفی به زبان فارسی نیز مؤثر است که مهارت نوشتاری در آن تقویت می‌شود. ارسال فیلم کوتاه برای دانشجویان و خلاصه داستان فیلم به صورت شفاهی و کتبی موجب تقویت مهارت‌های گفتاری و نوشتاری می‌شود.
تمیزال با بیان اینکه ارسال متن فارسی و بازنویسی آن با واژه‌های مترادف تکلیف بسیاری خوبی است، افزود: در این تکلیف افزایش مهارت نوشتن و دایره واژگانی مدنظر قرار گرفته است. در این روش کلاس‌ها با نظرات و کنترل کمتری تشکیل می‌شود و تنها برای کسانی مفید است که تشنه آموختن هستند و از هر راهی خواهان یادگیری بیشتر هستند. دنیای آموزش امروز درحال تحول است و آموزش زبان فارسی نیز از این قاعده مستثنی نیست.

مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات در دانشگاه سلجوق قونیه ترکیه در پایان سخنان خود گفت: در سال ۱۹۹۳ اولین گروه از دانشجویان مقطع کارشناسی این گروه فارغ‌التحصیل شدند، اولین پایان نامه کارشناسی ارشد در این گروه سال ۱۹۹۲ آماده شد و در سال‌های بعدی مقطع دکترا هم تأسیس شد، امروزه ۴ نفر رسالۀ دکتری خود در این رشته را تمام کرده‌اند.

پایان خبر