کتاب «زعفران و صندل» در هند نقد شد

کتاب «زعفران و صندل» مجموعه سروده‌های بلرام شکلا، از پارسی‌سرایان هندوستان به همت گروه بین‌المللی هندیران به صورت مجازی نقد و بررسی شد.

به گزارش روابط عمومی بنیاد سعدی، مراسم نقد و بررسی کتاب «زعفران و صندل» سروده «بلرام شکلا» از شُعرای پارسی‌سرای هندوستان که به همت مؤسسه فرهنگی شاعران پارسی زبان چاپ شده است، با حضور علیرضا قزوه، وابسته فرهنگی ایران در دهلی‌نو و بیش از ۷۰ تن از ادبا، اساتید، شُعرا و هنرمندان خوشنویس و منتقد از ایران، هند، تاجیکستان و افغانستان به همت گروه بین‌المللی هندیران برگزار شد.

رضا اسماعیلی، یکی از سخنرانان این نشست مجازی در سخنانی با اشاره سفر خود به هند در سال ۱۳۹۱ و آشنایی با بلرام شکلا در انجمن ادبی بیدل، گفت: بلرام شکلا شاعر و ادیب توانمندی است که به زبان‌های هندی، سانسکریت، اردو و انگلیسی مسلط و به پارسی شعر می‌گوید.

زبان هندی مملو از واژه‌های اصیل فارسی است

بلرام شکلا در سخنان خود، در مورد عشق و علاقه‌اش به زبان پارسی که در نگاهش حُکم جواهری ناب و نایاب را دارد، گفت: هفتصد سال زبان رسمی هندوستان، فارسی بوده است و بعدها انگلیسی و هندی زبان‌های رسمی هندوستان شده‌اند. اگرچه امروز دیگر کسی فارسی صحبت نمی‌کند، اما باز زبان فارسی یک زبان خارجی و بیگانه محسوب نمی‌شود و تقریباً همه با محاوره‌ها و اصطلاحات زبان فارسی آشنا هستند.

این شاعر هندی افزود: زبان اردو نیز تحت تأثیر زبان فارسی رواج پیدا کرد. مشترکات زبان فارسی و زبان‌های هندی و اردو بسیار است و این دادوستد زبانی همیشه وجود داشته است. به خاطر شباهت‌هایی که زبان اردو با فارسی دارد و اکثر وزن‌ها و اطلاعات شعر فارسی در این زبان هم به کار برده می‌شود، شعر فارسی اصلاً برای من شعری غریبه و ناآشنا نخواهد بود.

وی در ادامه، به نحوه آشنایی خود با خانه فرهنگ ایران در دهلی‌نو و علیرضا قزوه که از مشوقان اصلی‌اش در زمینه شعر گفتن به زبان پارسی است و شعرخوانی‌اش در محضر مقام معظم رهبری در سال ۱۳۹۳، اشاره کرد.

بلرام شکلا خاطرنشان کرد: کتاب «زعفران و صندل» با همکاری استاد قزوه چاپ شده و پیش از چاپ شدن این کتاب، گردآوری این غزل‌ها و تصحیح این غزل‌ها همه به عهده وی بوده و همواره سپاسگزار هستم.

در ادامه این نشست مجازی، علیرضا قزوه یادداشتی را که در مقدمه کتاب «زعفران و صندل» نوشته است را به اشتراک گذاشت.

احسان الله شکراللهی، رئیس مرکز تحقیقات زبان فارسی در هند در خصوص بلرام شکلا و اشعار وی گفت: این هندوی اصیل اهل صفا و این آشنای اهل دل از جمله متدینانی است که به دنبال پیوند فرهنگ‌ها و ادیان است و در عین اعتقاد خالصانه به دیانت خویش به سایر ادیان احترام ویژه قائل است و چنین اندیشه‌ای لازمه دنیای معاصر و لازمه زیستن در صلح و آرامش است.

نقی عباس کیفی هم در سخنانی، پیرامون شخصیت بلرام شکلا بیان کرد: بلرام شکلا یک ادیب و شاعر پُرتلاشی است و به گفته استاد قزوه «ایمانش قوی است». انتشار مجموعه زعفران و صندل را به شکلا تبریک می‌گویم.

مرتضی حیدری آل کثیر، شاعر اهل خوزستان نیز، مطرح کرد: حقیقتاً زبان سالم و البته ورزیده و تنوع اوزان و نگاه حکمت‌آمیز و عاطفه راستین این شاعر عزیز قابل تأمل و ستایش است.

غلامرضا کافی، استاد دانشگاه شیراز از دیگر سخنرانان این نشست مجازی، گفت: باید گفت چرخش طبع در اشعار بلرام به سوی شعر مقدم طرز هندی بیشتر است. به همین دلیل عناصر ایرانی و بومْ شناسه‌های سرزمین فارسی نژادان در آن بیشتر هویداست. این را از جهت بسامد تقریبی می‌گویم. ضمن اینکه اگر چنین نباشد هم، هرگز مشکلی نخواهد بود؛ چراکه هم شاعر آزادیِ محض دارد و هم طبعِ شعر، دیکته‌بردار نیست. وی علاوه بر پرکار بودن‌، شاعری جامع‌الاطراف است‌، بدین معنی که در غالب اوزان صاحب اثر است‌. یک شاخصه سروده‌هایش تنوع محتوایی آنهاست و نوآوری‌های ایشان بیشتر در جزئیات است و نه کلیات‌.

مهدی باقر خان، از هند در سخنانی، مطرح کرد: به گمانم بلرام شکلا از جمله کسانی است که با وجود اینکه رشته تحصیلی او فارسی نبود اما توانسته در مدت کوتاهی نه تنها فارسی را یاد بگیرد بلکه ترجمه‌های بسیار فنی را نیز انجام داده و امروز هم شاهد مجموعه شعر فارسی‌اش هستیم.

مقصود حیدریان، از شاعران افغانستانی در این نشست مجازی اظهار کرد: بلرام در غزل امروز هندوستان دست بلند دارد. هرچند شعر امروز هندوستان چه به لحاظ فرم چه لحاظ محتوا تفاوت‌هایی با شعر امروز ایران و افغانستان دارد، ولی این کار خود جای بحث دارد و در این مجال فرصتی برای پرداختن به این مهم نیست. بلرام توانسته فضایی را در شعر امروز فارسی از آن خود کند که جای مسرت دارد.

در بخش پایانی این نشست مجازی، محمدحسین انصاری‌نژاد، شاعر اهل جنوب شعری به سرودن اشعار خود پرداخت.

زندگینامه بلرام شکلا

بَلرام شُکلا در روز ۲۹ دی ۱۳۶۰ خورشیدی در هندوستان چشم به حقیقت جهان گشود. او هندو مذهب است و زبان تخصصی‌اش «سانسکریت». زبان پارسی برای هندیان هندو مذهب، زبانی نا آشنا و دشوار است، ولی برای بلرام زبانی شیرین و دوست داشتنی که به آن عشق می‌ورزد و با واژگان آن شعر می‌سازد. علاقه او به زبان و ادبیات پارسی باعث شده است که آثار قله‌های شعر و ادب پارسی را به زبان سانسکریت ترجمه کند.

بلرام دارای دکترای دستور و زبان‌شناسی سانسکریت و از مُدرسان دانشگاه دهلی‌نوست، به خاطر عشق و علاقه‌ای که به تاریخ و فرهنگ ایران دارد، موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد در زبان پارسی شده است. شُکلا هم‌اکنون نیز در حال ترجمه اشعاری از حافظ و مولانا به زبان‌های سانسکریت است.

پایان خبر