برگزاری هفتاد و هفتمین نشست انجمن ادبی بیدل دهلوی +گزارش تصویری

    "هفتادوهفتمین نشست انجمن ادبی بیدل‌دهلوی" در محل سالن کتابخانه مرکز تحقیقات فـارسی، واقع در خانه فرهنگ ایران در دهلی‌نو برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی بنیاد سعدی، در ابتدای جلسه ضمن خیر مقدم احسان الله شکرالهی رئیس مرکز تحقیقات زبان فارسی، ربانی رایزن فرهنگی و نماینده بنیاد سعدی در هند، به اهمیت پرداختن هرچه بیشتر ادبیات فارسی به عنوان میراث مشترک ایران و هند تاکید کرد و این عرصه را مهمترین کانون فعالیت برای هم‎گرایی دو ملت برشمرد.

نماینده بنیاد سعدی، همچنین به تاریخ حضور پارسیان در هند اشاره کرد و میزبانی صمیمانه هندیان و دیگرپذیری ایشان را زمینه‌ساز ماندگاری و رشد و پیشرفت ایشان در هندوستان دانست.  وی همچنین با اشاره به قدرت فرهنگی ایران و ایرانی، به عنوان شاهدی برجسته از همین پارسیانی نام‌برد که علی‌رغم گذشت 1400سال از مهاجرت‌شان به هندوستان همچنان در یک جامعه‌ای با تکثر فرهنگی زیاد هویت خود را حفظ‌کرده است.

ربانی در استدلال قدرت فرهنگی و تاثیرگذاری ایرانیان بر هر مهاجمی که از پس شمشیرشان برنیامدند، به گروه تازیان عباسی و قوم مغول اشاره‌کرد که پس از رویارویی با ایرانیان فرهنگ‌پذیر شدند و با استحاله‌ای که در وجودشان صورت گرفت به عناصر خدمت‌گزاری تبدیل شدند، که گورکانیان هند از جمله نمونه‌های بارز این استحاله و ارتقای فرهنگی در سایه تمدن ایرانی است.

در ادامه سخنران ویژه این نشست به عنوان استاد فنون موزه‌داری، موضوع «بررسی قصه سنجان از منظر مفهوم ایرانشهری» را برای سخنرانی خود انتخاب کرده بود. وی با بررسی یکی از قدیمی‌ترین نسخه‌های کتاب «قصه سنجان» اثر بهمن کیقباد به بازخوانی روایتی شیرین از مهاجرت پارسیان ایران به هندوستان پرداخت. 

وی سپس با بررسی جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی این منظومه برخی مؤلفه‌های قابل ملاحظه در آن از جمله آیین فتوت و جوانمردی، پرهیز از افراط و تفریط، شادمانگی و سه اصل پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک را برشمرد و پادشاه را در اندیشه ایرانشهری نمادی از دادگستری و تعادل ملک و دین دانست، که اگر این دادگردی و عدالت از و ی سلب شود فره ایزدی و نمایندگی خدا بر بروی زمین را از دست خواهد داد.

استاد فنون موزه داری همچنین به بازنمایی برخی عناصر و آرایه‌های ادبی در این منظومه پرداخت و در انتهای سخنانش به بیان تفاوت‌های آیین و روش زرتشتیان در هند و ایران پرداخت.

سخنران دیگر این نشست علیم اشرف‌خان بود، وی ضمن تحسین دکتر حکمت در پژوهشی که انجام داده بود، با اشاره به برخی اصطلاحات و اصلاحات لازم در آن، بر این نکته تاکیدکرد که پژوهش‌های ایرانیان در هند با مشاوره استادان بومی به کمال می‌رسد و خوب است که پژوهش‌گران ایرانی از این مهم غلفت نکنند.

در ادامه حجت‌الاسلام والمسلمین علیزاده موسوی سؤالی در خصوص تعداد و محل نسخه‌های قصه سنجان مطرح کردند و این‌که بهترین نسخه از میان نسخه‌های موجود کدام است و هم این‌که آیا تاکنون این اثر منتشر شده یا خیر؛ که دکتر حکمت در پاسخ به این سؤال نسخه‌های خطی موسسه کاما در بمبئی و کتابخانه مهریجی در شهر نوساری را در کنار نسخه چاپی انتشارات امیرکبیر در سال1356 به عنوان دستمایه تحقیق خود معرفی کرد.

علیرضا قزوه، بنیان‌گزار انجمن بیدل دهلوی ضمن بیان اهمیت و سختی کار منظومه‌پردازی به نقاط ضعف قصه سنجان از لحاظ ادبی اشاره‌کرد وگفت این منظومه را بیشتر باید از منظر اجتماعی و تاریخی مورد توجه قرار داده و انتظار خواندن متن ادبی فاخری را نباید از آن داشت. به ویژه که شاعر وزن مناسبی را برای متن حماسی خود انتخاب نکرده و می‌بایست برای این کار شاهنامه را الگوی خود قرار می‌داد.

علیرضا قزوه، به ضرورت پرداختن بیشتر به قله‌های ادب فارسی در هند تأکیدکرد و افزود: افرادی همچون بیدل دهلوی و امیرخسرو دهلوی (طوطی هند) و امیرحسن سجزی (سعدی) که در بینش و روش جامعیتی دارند و مثل قله‌های ادب ایران باید بیش از پیش در شبه‌قاره و جهان ایرانی و فارسی‌زبان و حتی غیرفارسی‌زبان شناسانده شوند. وی در پایان یکی از غزل‌واره‌های اجتماعی و انتقادی خود را برای حضار قرائت کرد.

برنامه بعدی این نشست خواندن قصه ایران و ایران‌زاد ب به زبان انگلیسی توسط نویسنده این قصه علی‌اصغر موقاری از دیپلمات‌های هنرمند سفارت ایران در دهلی نو بود و بعد از ایشان مهدی باقرخان کارمند محلی و از کارشناسان چندزبانه خانه فرهنگ ایران در دهلی نو ، یکی از غزل‌های فراقیه ولی امیدوارکننده خود را برای شنوندگان قرائت کردند.

گفتنی است در این نشست تخصصی علاوه بر شعر خوانی استاد گروه فارسی دانشگاه جواهر لعل نهرو، سیده بلقیس فاطمه حسینی، سید فیض الرحمن رائد قرشی و یگانه شکراللهی دیگر حاضرین به شعرخوانی و قصه‌خوانی پرداختند.

آخرین برنامه این نشست اجرای آواز هندی توسط دکتر شمیم‌الحق صدیقی، استاد پیشین کالج ذاکرحسین بود.

پایان خبر