بزرگداشت حافظ شیرازی در تونس
به گزارش روابط عمومی بنیاد سعدی به نقل از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، به همت رایزنی فرهنگی ایران در تونس و به مناسبت فرارسیدن روز بزرگداشت حافظ شیرازی، شاعر غزلسرای ایرانی، نشست علمی با حضور جمعی از اندیشمندان، نویسندگان، ادبا و شاعران تونسی و تنی چند از اعضای سفارت کشورمان در محل رایزنی فرهنگی ایران برگزار شد.
محمد اسدیموحد، وابسته فرهنگی کشورمان در تونس در آغاز این نشست گفت: حافظ شیرازی یکی از بزرگترین شعرا و غزلسرایان ایرانی است که پس از او شاعران زیادی از شعر و سبک شعری او پیروی کردهاند.تأثیر اشعار این شاعر پرآوازه ایرانی بر ادبیات و همچنین اشعاری که پس از این شاعر سروده شده است، گواه بر این امر است.
وابسته فرهنگی کشورمان در ادامه به مفاهیم معنوی غزلیات حافظ اشاره کرد و گفت: از آنجا که حافظ ضمن تسلط به زبان عربی با علوم دینی نیز آشنایی کامل داشت و طبق 14 روایت، حافظ قرآن بود، از این جهت غزلیات او حاوی مطالب عرفانی، معنوی و قرآنی است.
وی در ادامه حافظ را یک عارف معتدل و روشنفکر دانست و گفت: حافظ شیرازی ضمن بهرهمندی از نعمتها و مواهب الهی در زندگی، به مقامات معنوی ایمان دارد و معتقد است که انسان با بهرهگیری از نعمات و موهبات الهی میتواند به مقامات عرفانی دست یابد.
سخنران بعدی این همایش عادل بالکحله، استاد جامعهشناسی دانشگاه قرطاج تونس بود که به تأثیر ادبیات و فرهنگ فارسی در شمال آفریقا پرداخت و طی آن گفت: ادبیات و فرهنگ و تمدن فارسی، تأثیر بسزایی در فرهنگ و تمدن شمال آفریقا از جمله تونس، مغرب، الجزایر و موریتانی داشته است؛ در «مقدمه ابن خلدون» به این موضوع به خوبی اشاره شده است.
وی سپس به عرفان و تأثیر آن بر انقلاب اسلامی پرداخت و گفت: عرفان برگرفته از معارف اسلامی و تأثیرگذار بر انقلاب اسلامی بوده است. امام خمینی (ره) خود یک عارف وارسته بوده و توانست با استفاده و تأثیرپذیری از عرفان اسلامی، انقلاب اسلامی و بعد معنوی آن را در جامعه جاری و ساری کند.
احمد الطویلی، استاد برجسته و نویسنده تونسی دیگر سخنران این نشست بود. وی که کتابی به نام «غزلیات عرفانی حافظ» نوشته است، در این سخنرانی گفت: کتابی که نوشتهام، درباره غزلیات عاشقانه حافظ است و پس از سه تا چهار سال مطالعه و بررسی درباره حافظ، آن را به رشته تحریر درآوردم. بر اساس این تحقیقات معتقدم که؛ حافظ یک شاعر به تمام معناست و شعر او و تمام ابیات غزلیات او دارای معانی و مفاهیم بلند عرفانی و عاشقانه است.
سخنران دیگر صلاحالدین حمادی، رییس اتحادیه نویسندگان تونس بود که در مقاله خود به جایگاه عرفان و حکمت در غزلیات شاعر پرداخت و در آن گفت: در مقایسه بین مثنوی معنوی مولوی و دیوان حافظ، اشعار مولوی حاوی مباحث مختلف اجتماعی، فلسفی، عرفانی و اخلاقی است؛ در حالی که دیوان حافظ کتابی است آکنده از مفاهیم عرفانی و عشق به معبود، به طوری که حافظ شیرازی توانسته است با غزلیات عاشقانه و عارفانه خود هم جامعه را به طرف را به خود جلب و هم خواننده را با مفاهیم عرفانی زیبا و جذاب آشنا کند.
وی افزود: شعر حافظ همچون فلکی است که در عصرهای مختلف و در بین نسلهای مختلف در حال دوران است و نور و تشعشات آن فراگیر شده است. اشعار حافظ مثل یک مدرسه است که در آن سعادت، عشق و محبت و فنای فیالله موجود است.
آخرین سخنران این نشست حذامی محجوب، استاد فلسفه و همچنین مدیر روابط عمومی انجمن دوستی ایران و تونس بود. وی در مقاله و سخنرانی بسیار مفصل خود به مفهوم عشق در دیوان حافظ پرداخت و انواع عشق مادی، الهی و معنوی را مورد تجزیه، تحلیل و بررسی قرار داد.
حذامی محجوب در بخشی از سخنانش گفت: اگر چه در اشعار حافظ شیرازی از شراب، خمر، عشق به جمال نام برده شده، ولی در حقیقت هدف و مراد اصلی او از عشق، عشق به معبود و عشق به خداوند متعال و مراد از خمر و شراب، شراب عشق الهی است.
پایان خبر




