بزرگداشت فردوسی در ترکمنستان

همزمان با روز بزرگداشت شاعر فارسی‌گو و نامدار ایرانی حکیم ابوالقاسم فردوسی، نشست علمی و ادبی با حضور صاحب‌نظران، معلمان و فارسی‌آموزان سطح عالی، در سالن اجتماعات رایزنی فرهنگی ایران در تر کمنستان برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی بنیاد سعدی به نقل از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در آغاز این نشست محمدجواد ابوالقاسمی، رایزن فرهنگی ایران در ترکمنستان، بحث مبسوطی را درباره فلسفه و چیستی جهان‌بینی و همچنین جهان‌بینی فردوسی، ارایه داد.

وی با ارایه شواهدی از شاهنامه اظهار کرد: جهان‌بینی فردوسی بر پنج اصل توحید و یکتاپرستی و  دوری از هرگونه شرک و پرستش بت و انسان، خردورزی به عنوان بزرگ‌ترین سرمایه  انسان  بعد از توحید، عدل و داد در نظام هستی که عدالت اجتماعی بخشی از آن به حساب می‌آید، نام و نام‌آوری و درخشش انسان‌ها در عرصه رقابت‌های بین‌المللی و داخلی با اخلاق پهلوانی و توأم با جوانمردی و مواجهه قدرتمندانه با نیروهای اهریمنی و همچنین نشاط، شادمانی و خرمی مردم در زندگی استوار است.

رایزن فرهنگی کشورمان در ادامه با قرائت شعر «بسی رنج بردم در این سال سی / عجم زنده کردم بدین  پارسی» از فردوسی، بیان کرد: سخن فردوسی سخن از ایران و یا زبان فارسی تنها نیست. سخن از عجم است و عجم در مقابل عرب قرار دارد و به هر غیرعربی، عجم گفته می‌شود. این سخنان زمانی مطرح می‌شود  که هویت عجم با تعصب‌های عربی و اُموی برباد رفته است و فرهنگ عرب به نام اسلام بر سرزمین عجم سایه انداخته است و دیرینه باشکوه و فضیلت عجم رو به فراموشی رفته است.

وی افزود: فردوسی به عنوان یک عجم مسلمان و معتقد به اسلام و قرآن رحمانی، پای به میان می‌نهد و روح اسلام را در قالبی نو ارایه می‌کند. فردوسی نه تنها اسلام‌ستیز نیست؛ بلکه زبان گویای اسلام و ارزش‌های توحیدی ایران کهن و سرزمین عجم است. فردوسی بزرگ‌ترین شخصیتی است که توانست تلازم بین اسلام و عرب بودن را منتفی کند و دین‌داری با فرهنگ فارسی و غیرفارسی را رواج دهد.

ابوالقاسمی ادامه داد: فردوسی بیان کرد که می‌توان با حفظ هویت‌ها و ارزش‌های ملی، دین‌دار و جزو امت حضرت محمد (ص) و پیرو قرآن بود. فردوسی توانست کلام آخرین پیامبر (ص) در فتح مکه و یا حجة‌الوداع را  جامه عمل بپوشاند.

وی با اشراه به آیه 13 سوره حجرات «یا ایها الناس انا خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عندالله اتقاکم»، تأکید کرد: فردوسی به خوبی توانست بگوید اسلام کلیه تفاخرها و امتیازات نژادی و اختلاف‌های طبقاتی و برتری‌جویی‌های اجتماعی را نفی کرده است.

رایزن فرهنگی کشورمان ادامه داد: فردوسی با اعلان این پیام الهی که «گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزکارترین هستید»، اندیشه تلازم اسلام  و عرب بودن را منتفی ساخت. این اقدام فردوسی بود که توانست اسلام را از سیطره و مصادره عربی خارج کند و به تمام ملت‌های غیرعرب بگوید شما هم می‌توانید با حفظ هویت و ارزش‌های ملی، مسلمان و محبوب پروردگار باشید.

در ادامه این مراسم از بین مقاله‌های رسیده، هشت مقاله انتخاب و قرائت شد. در این مقاله‌ها  در خصوص مقایسه شعر «مختوم‌قلی فراغی»، شاعر ملی ترکمن‌ها با فردوسی و اثر فردوسی بر مختوم‌قلی، مطالب ازرنده‌ای ارایه شد. همچنین زیبایی‌شناسی در شاهنامه، جایگاه خرد، دانش، اخلاق و دین در شاهنامه، از جمله مطالب دیگری بودند که توسط صاحبان مقاله ارایه شدند.

در پایان نشست، سید منصور سجادی، باستان‌شناس، با اتکا و استناد به کاوش‌های باستان‌شناسی و تاریخ علم، مطالب سودمندی را درباره فردوسی و آگاهی و اشراف آن مرد بزرگ به دانش زمان خود همچون آهن و آتش، و توضیحاتی درباره ایران و توران و سوابق آنها ارایه داد.

همچنین درکنار برگزاری این نشست، نمایشگاه کوچکی از آثار و شرح‌های جدید بر شاهنامه برپا شده بود.

پایان خبر