برگزاری دومین میزگرد وبینار روابط فرهنگی ایران و چین در دوران پساکرونا

دومین میزگرد سمینار مجازی فرهنگی ایران و چین در دوران پساکرونا در تالار آنلاین دانشگاه علامه طباطبایی با حضور ۵۰ نفر از دانشجویان و استادان چینی و ایرانی آغاز شد.

به گزارش روابط عمومی بنیاد سعدی، در این نشست که با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و نمایندگی بنیاد سعدی در پکن، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه زبان و فرهنگ پکن و مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی برگزار و دو استاد دانشگاه از چین و دو استاد از ایران به سخنرانی پرداختند.

در این این وبینار، ابوالقاسم اسماعیل‌پور، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در رشته فرهنگ و زبان های باستانی، «نقش ادبیات و هنر مانوی در روابط فرهنگی ایران و چین» سخنرانی کرد.

وی در سخنان خود به این مسأله اشاره کرد که ادبیات مانوی بخش مهمی از ادبیات ایرانی دوره ساسانی را تشکیل می‌دهد و آثار آن عمدتاً در آغاز سده بیستم در تورفان چین کشف شده‌اند. هنر مانو ی هم تحت تأثیر هنر جین قرار داشته و هم ویژگی‌های هنر ایرانی اسلامیم و بین‌النهرینی آن بر هنر چین تأثیرگذار بوده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی درادامه سخنان خود افزود: تأثیر ادبیات و هنر مانوی در روابط تاریخی و فرهنگی ایران و چین چندان گسترده بوده است که ادبیات و هنر ایرانی پیوندی ناگسستنی با ادبیات و فرهنگ چینی دارد.

وی سخنان خود پیشنهاد نمود که اکنون باید طرح‌های پژوهشی مشترک بین دانشمندان ایرانی و چینی درباره قرائت، ترجمه و تفسیر و تحلیل تاریخی، فرهنگی و ادبی این آثار بازمانده تدوین شوند و به اجرا درآیند.

ابوالقاسم اسماعیل‌پور در پایان سخنان خود به عنوان یکی از اعضای مرکز پژوهشی جاده ابریشم دانشگاه شهید بهشتی برای اجرای جنین طرح‌های مشترک تاریخی و فرهنگی از همه دانشمندان و ایران‌شناسان چینی دعوت به عمل آورد تا درباره متون مشترک تاریخی و ادبی گام‌های بنیادی بردارند.

سخنران بعدی جان شی پینگ، عضو هیئت علمی دانشگاه زبان و فرهنگ پکن و رییس اتحادیه دانشگاهی چین در انجمن چین‌شناسی خارج از کشور، با عنوا ن «ایران در متون تاریخی چین» بود.

وی در سخنرانی خودبه تاریخ روابط ایران و چین در چند دوره مختلف پرداخت و اظهار داشت: ایران در کتب تاریخی سلسله‌های هان و تانگ؛ پیشینه تاریخی ثبت شده از پارس در دوره‌های سونگ و یوان؛ پیشینه تاریخی ثبت شده از پارس در دوره‌های چینگ و مینگ؛ معرفی ایران از روی نقشه جهان توسط مبلغین مذهبی که به چین می‌آمدند.

جان شی پینگ افزود: در این مدت زمان تاریخ طولانی، فرستاده‌های چین که به ایران سفر می‌کردند تمام دیده‌ها و شنیده‌های خود را به ثبت می‌رساندند. همچنین مبلغینی که به چین آمده بودند پس از سفر خود با دانش جغرافیایی که کسب کرده بودند، با ترسیم نقشه جهانی گام بزرگی برای بالا بردن شناخت چین در مورد ایران برداشتند.

پس از آن، علی اکبر مصلح، استاد گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی، سخنرانی خود را با عنوان «بحران‌های جهانی و استراتژی‌های رقیب» ارائه کرد.

وی بر خلاف دو سخنران قبلی که درباره تاریخ و گذشته صحبت کردند، به موضوعات معاصر و وضع فعلی جهان پرداخت.

استاد گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی، بیان داشت که با پایان جنگ سرد نظریه‌های مختلفی درباره آینده جهان مطرح شد. یکی از مشهورترین آنها نظریه برخورد تمدنها هانتینگتون بود که بسیار مورد بحث و بررسی قرار گرفت و مخالفان زیادی داشت. یک نظریه دیگر که در برابر این نظریه مطرح شد، گفتگوی تمدن‌ها بود که توسط رییس جمهور وقت ایران در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شد.

استاد گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی، خاطرنشان ساخت: هدف از طرح و کوشش‌های بعدی، سوق دادن روندها و تصمیمات به سوی افزایش مفاهمه و غلبه روش و منش و گفتگو و مسالمت بود. به نظر بسیاری از متفکران معاصر، مهم‌ترین مانع این مقصود، نظم و دیسیپلین قدرتی است که به خصوص در حوزه سیاسیت و اقتصاد حاکم است. در جهان معاصر با وجود بحران‌های جاری، جنگ و ستیزهای طولانی در برخی مناطق جهان و افزایش فاصله اقتصادی میان کشورهای قوی و ضعیف، دولت‌ها از رقابت‌های سرسخت علیه یکدیگر دست برنمی‌دارند. امروز باید بحران در هر گوشه جهان را بحرانی برای همه دانست و کشورها باید به صورت مشترک برای رفع آنها بکوشند. امروز باید در مقیاس‌های مختلف داخلی و بین‌المللی روش‌هایی در پیش گیریم که بتوانند الگوی همگانی و جهانی باشد. باید در اتخاذ استراتژها به اقتضای شرایط خاص هر کشور عمل شود.

آخرین سخنران نشست، خانم پروفسور یوگویلی، رییس بخش آموزش و پژوهش زبان فارسی دانشکده مطالعات آسیایی و آفریقایی دانشگاه مطالعات خارجی پکن بود.

پروفسور یوگویلی که به زبان فارسی سخنان خود را ارئه کرد، درباره کتابی صحبت نمود که گزیده تاریخ ادبیات ایران نام دارد و وی در حال تألیف آن می‌باشد. درنظر خانم یوگویلی روابط فرهنگی ایران و چین بدون تدریس زبان و ادبیات فارسی امکان‌پذیر نمی‌باشد. ما می‌خواهیم بدانیم راز انسانیت و راز حقیقت در ادبیات فارس ی چه بوده است؟ اشعار شعرای ایرانی چون حافظ، جامی و مولانا از اشعار جامی، مولانا از کجا آمده است؟ وی همچنین به این مسأله اشاره کرد که ادبیات صوفی خیلی در چین مبهم است و نیاز است که در چین روشن شود. همچنین کتاب‌های زیادی درباره ادبیات فارسی در ایران نوشته شده است، اما فقط برای مثال دیوان حافظ یا مثنوی مولانا به زبان چینی ترجمه شده است.

پروفسور یوگویلی درپایان سخنان خود افزود: کتابی که مخصوص مولانا یا حافظ باشد تا کنون ترجمه نشده است. اینها همه نیاز تدریس زبان و ادبیات فارسی در چین است. وی در پایان تأکید کرد که ادبیات صوفی بسیار مهم است و ادبیات صوفی گنجینه ادبیات فارسی است و باید به صورت روشن در چین پیدایش شود.

پایان خبر